چهار شنبه 11 بهمن 1396 |
زندگی باشد پر از رنج و عذاب
زندگانی این چنین یعنی سراب
تابه کی باید کشیم ما رنج وغم
از تمام خلق بینیم ما ستم
گویی این دنیا چو برزخ بهر ماست
برزخی که بی طبیب و بی دواست
ذره ذره میدهیم ما جان خویش
تا که فردا بهر ما اید چه پیش
این چه دنیایی است ای پروردگار
بنده خود را نکن اینگونه خار
افریدی تا کشیم اینجا ستم
بعد مرگ هم جایمان هست جهنم
این عدالت نیست با ما اینچنین
لحظه ای احوال ما بهتر ببین
* حیدری*( مشنگ)
http://www.khalvatgahdel.ir/
H_mashang@
نظرات شما عزیزان:
نویسنده : حیدری (مشنگ)
|